به گزارش روشنفکر
۱۲ آگوست ۱۹۷۷، انترپرایز برای اولین بار به تنهایی پرواز کرد. انترپرایز طبق معمولً به پشتیبانی یک هواپیمای حامل پرواز متعلق به ناسا بهنام حامل شاتل (SCA) پرواز میکرد.
این شاتل چهار پرواز رایگان دیگر را انجام داد که در آن فضاپیما از SCA جدا شد و تحت کنترل فضانوردان فرود آمد. این پروازهای آزمایشی ویژگیهای طراحی مدارگرد از قابلیت پرواز آن را قبول کردند و تحت چندین پیکربندی آیرودینامیکی و وزنی انجام شدند.
سه پرواز اول با دمی که در انتهای بدنه عقب انترپرایز قرار داده شده می بود، انجام شد که علتکاهش کشش و آشفتگی زمان جفت شدن با SCA شد. در دو پرواز آخر دم برداشته شد و موتورهای مهم ماکت نصب شدند. در پنجمین و آخرین پرواز، مشکلات نوسانی ناشی از خلبان آشکار شد که باید قبل از اولین پرتاب مداری حل میشد.
از روی انترپرایز، نخستین نمونه عملیاتی شاتلها یعنی شاتل فضایی کلمبیا ساخته شد. طراحی این شاتل با کلمبیا متفاوت می بود و بدنه عقب آن رابطی برای نصب غلاف نداشت.
آخرین مطالب
تعداد بسیاری از زیرسیستمها نیز در آن نصب نشدند. این چنین از سلولهای سوختی برای تشکیل نیروی الکتریکی شاتل منفعت گیری میشد، اما این انرژی برای پروازهای فضایی کافی نبوده است.
انترپرایز فقط برای آزمایش مورد منفعت گیری قرار میگرفت. انترپرایز قبل به پرواز درآمدن شاتلهای دیگر مورد آزمایشات بسیاری قرار گرفت.
این شاتل درنهایت به موزه دریا، هوا و فضای اینترپید منتقل شد و به نمایش عمومی درآمد.
دسته بندی مطالب