به گزارش روشنفکر
۲۵ ژوئن ۱۹۷۶، وایکینگ ۱ عکس معروف «چهره بهرام» را روی مریخ میگیرد.
وایکینگ ۱
وایکینگ ۱ اولین فرودگر موفق مریخ در تاریخ می بود. این کاوشگر همراه با وایکینگ ۲، که هر کدام شامل یک مدارگرد و یک فرودگر بودند، بهگفتن بخشی از برنامه وایکینگ ناسا به مریخ فرستاده شد.
جستوجوی برنامهریزیشده کاوشگر زیاد سریع برای میکروارگانیسمهای مریخی اغاز شد و پانورامای رنگی باورنکردنی از محیط اطراف به زمین ارسال شد.
وایکینگ ۱ به زمان ۲۲۴۵ روز مریخی فعالیت کرد. سپس در بین زمینی از ماسه قرمز و صخرههایی که تا جایی که دوربینهایش قادر به تصویربرداری می بود، دراز بودند، خاموش شد.
چهره بهرام
عکس «چهره بهرام» توسط فضاپیمای وایکینگ ۱ زمان رسیدن به سیاره سرخ گرفته شده است. این عکس که در منطقه سیدونیا مریخ گرفته شده است، چهرهای غول پیکر و انساننما را مشخص می کند که روی سطح مریخ حک شده یا حتی روی آن ساخته شده است.
دانشمندان ناسا در آن زمان بر این باور بودند که این صورت، یک توهم ناشی از سایهها و پاریدولیا است. پاریدولیا وقتی رخ میدهد که ذهن به نادرست یک الگوی آشنا را فهمیدن میکند.
وقتی که آنها عکس را در سال ۱۹۷۶ انتشار کردند، آن را این چنین شرح دادند: «صخره عظیم در مرکز، که همانند سر انسان است، توسط سایههایی راه اندازی شده است که توهم چشم، بینی و دهان را تشکیل میکند.»
برای بیشتر از ۲۰ سال، ما عکس فرد دیگر از این منطقه نداشتیم. در آوریل ۱۹۹۸، ناسا با هواپیمای «نقشهبردار جهانی مریخ» بر فراز سیدونیا پرواز کرد و موفق شد تصاویر بیشتری از این منطقه بگیرد. آنچه این تصاویر نشان داد این می بود که اولین برسی ناسا درست می بود.
این سازند ۱.۵ کیلومتر طول دارد و ویژگیهای صورت فقطً سایههایی می باشند که به علت شکل آن تشکیل خواهد شد. از آن زمان عکسهای بیشتری گرفته شده است. نقشهبردار جهانی مریخ برای دومین بار در آوریل ۲۰۰۱ به عقب برگشت و «مدارگرد شناسایی مریخ» در سال ۲۰۰۷ تصویری با وضوح بالا گرفت.
آژانس فضایی اروپا نیز داخل عمل شد و با «مارس اکسپرس» از منطقه عکس گرفت.
اما امروزه، تا این مدت افرادی می باشند که اعتقاد دارند این منطقه مدرکی بر وجود تمدن منقرض شده در مریخ است. یقیناً امکان پذیر یک تمدن وجود داشته باشد، اما برای باور کردن آن باید شواهد بیشتری نسبت به سایههای روی سنگ ببینیم.
دسته بندی مطالب