عفونت انگلی واژن؛ هر آنچه باید بدانید_روشنفکر

عفونت انگلی نوعی بیماری است و توسط موجوداتی تشکیل می‌شود که در بدن موجودات دیگر زندگی می‌کنند. عفونت انگلی امکان پذیر در تماس با غذا، آب یا سطوح آلوده، نیش حشرات یا مصرف گوشت نیم‌پز تشکیل شود و علائمی همانند تب، خستگی، علائم گوارشی، جوش پوستی یا علائم عصبی را به همراه داشته باشد. نظر می‌کنیم برای آشنایی زیاد تر با عفونت انگلی و راه حلهای تشخیص و درمان آن تا انتهای نوشته با ما همراه باشید.

عفونت انگلی چیست؟

عفونت انگلی هر بیماری یا شرایطی است که توسط انگل‌هایی که در بدن شما زندگی و تولیدمثل می‌کنند تشکیل می‌شود. انگل‌ها موجوداتی می باشند که برای تغذیه و زنده‌ماندن به حاضر دیگر یا میزبان نیاز دارند. عفونت انگلی طبق معمول جهت بیماری گوارشی با علائمی همانند اسهال و استفراغ می‌شود. علاوه‌براین، می‌تواند علتایجاد جوش‌های پوستی خارش‌دار یا عفونت دیگر قسمت‌های بدن همانند مغز یا ریه‌ها شود.

انواع عفونت انگلی

عفونت‌های انگلی می‌توانند علتبیماری‌های مختلفی در انسان شوند. این عفونت‌ها از ساده‌ترین تا پیچیده‌ترین فرم‌ها را در بر می‌گیرند. از تک‌یاخته‌ای‌ها که تنها یک سلول دارند و می‌توانند در خون، مجرای گوارشی، مغز، پوست، چشم‌ها و دیگر قسمت‌های بدن عفونت تشکیل کنند، تا هلمینت‌ها یا کرم‌های انگلی که می‌توانند در مجرای گوارشی و دیگر بافت‌های بدن عفونت تشکیل کنند.

در نهایت سه نوع مهم انگل علتایجاد عفونت در انسان می‌شود، از جمله:

• تک یاخته‌ای‌ها یا پرتوزوآ (Protozoa): پرتوزوآ انگل‌های تک سلولی می باشند. این انگل‌ها می‌توانند جهت عفونت خون، مجرای گوارشی، مغز، پوست، چشم‌ها یا دیگر قسمت‌های بدن شوند.
• هلمینت‌ها (Helminth): واژه‌ای کلی برای کرم‌های انگلی است که سپس به دسته‌های گوناگون کرم‌ها فلوک (ترماتور)، کرم نواری (سیستود)، کرم گرد (نماتود) و کرم سرخاردار (اکانتوسفالان) تقسیم شدند. هر دو نوع بالغ و نابالغ (لارو) هلمینت‌ها می‌تواند جهت عفونت شما شود. هلمینت‌ها طبق معمول جهت عفونت مجرای گوارشی خواهد شد، اما می‌توانند جهت عفونت پوست، مغز و دیگر بافت‌های بدن هم شوند.
• اکتوپارازیت‌ها (Ectoparasites): شامل حشرات و عنکبوتیان (حشرات همانند عنکبوت) می باشند که داخل پوست شما خواهد شد و در در آن زندگی می‌کنند. کنه، شپش و کک از این گروه‌اند و طبق معمول در قسمت‌های دیگر بدن عفونت تشکیل نمی‌کنند.

شایع‌ترین عفونت‌های انگلی

عفونت‌های انگلی فرد دیگر هم وجود دارد، از جمله:

• کریپتوسپوریدیوزیس؛
• سیکلوسپوریازیس؛
• سیستی سرکوز؛
• استرونژیلوئیدازیس؛
• عفونت کرم نواری؛
• بیماری شاگاس؛
• لیشمانیوز؛
• شیستوزومیازیس.

علائم عفونت انگلی

علائم عفونت انگلی به ناحیه دچار عفونت بستگی دارد. برخی علائم رایج است، از جمله:

• تب؛
• درد عضلانی؛
• خستگی؛
• حالت تهوع؛
• استفراغ؛
• اسهال.

با دقت به ناحیه دچار امکان پذیر علائم فرد دیگر هم داشته باشید، از جمله:

• علائم عصبی همانند تشنج، سردرد شدید یا عدم جهت‌یابی؛
• علائم پوستی همانند قرمزی، خارش، جوش یا زخم.

نحوه ابتلا به عفونت انگلی

امکان پذیر به دلایل مختلفی دچار عفونت انگلی شوید، از جمله:

• نوشیدن آب آلوده یا واردشدن به دهان شما؛
• مصرف گوشت نیم‌پز؛
• مصرف غذای آلوده (همانند شستن غذا با آب آلوده)؛
• نیش حشره یا کنه یا دیگر حشرات حامل انگل؛
• سطوح آلوده؛
• رابطه جنسی محافظت‌نشده؛
• گرد و خاک آلوده.

برخی از عفونت‌های انگلی می‌توانند از مادر باردار به جنین منتقل شوند؛ از جمله توکسوپلاسموزیس (Toxoplasmosis) و سیستیسرکوزیس (Cysticercosis).

عوامل خطر عفونت‌های انگلی

برخی عفونت‌های انگلی همانند کرم‌های سوزنی در سراسر جهان شایع می باشند. برخی عفونت‌های انگلی، به علت فقدان سیستم بهداشتی، در نواحی خاصی از جهان شایع می باشند. این چنین برخی افراد زیاد تر در معرض عفونت انگلی می باشند، از جمله:

• کودکان و والدین یا مراقبین آنها؛
• افرادی با مشکل سیستم ایمنی همانند افراد مبتلا به ایدز، سرطان یا افرادی که از داروهای سرکوب‌کننده ایمنی منفعت گیری می‌کنند.

تشخیص عفونت انگلی

علائم عفونت انگلی می‌تواند همانند دیگر بیماری‌های عفونی باشد. به همین علت برای تشخیص بیماری باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک با بازدید عفونت در مایعات و بافت‌های بدن، عفونت انگلی را تشخیص می‌دهد. برای این کار امکان پذیر از قسمت‌های گوناگون بدن مثالبرداری شود، از جمله:

• مدفوع؛
• خون؛
• پوست یا دیگر بافت‌های دچار؛
• خلط؛
• مایعات مغز و نخاع.

این چنین با دقت به علائم شما، امکان پذیر برای تشخیص عفونت انگلی از آزمایش‌های فرد دیگر همانند پرتوی ایکس، ام.آر.آی (MR) یا سی.تی اسکن منفعت گیری شود.

درمان عفونت انگلی

پزشک برای درمان عفونت‌های انگلی گوناگون، داروهای متغیری تجویز می‌کند، از جمله:

بعضی اوقات‌اوقات، امکان پذیر برای درمان عفونت به ترکیبی از داروهای گوناگون نیاز داشته باشید. پزشک با دقت به عفونت خاص شما، بهترین درمان را تجویز می‌کند. برخی از عفونت‌های انگلی تنها با مصرف دارو یا ترکیبی از داروها از بین می‌روال. برخی از عفونت‌های پوستی، کنه و شپش با لوسین و شامپو درمان می‌شود.

پیشگیری از عفونت انگلی

برای افت گمان ابتلا به عفونت‌های انگلی می‌توانید چند کار انجام دهید، از جمله:

• مرتب دست‌هایتان را بشویید: شستن دست‌ها در زمان آماده‌کردن غذا، قبل از خوردن غذا، سپس از رفتن به دستشویی و معاوضه پوشک اهمیت مهم است.
• در زمان اسهال شنا نکنید: قبل از شناکردن در استخرهای عمومی، اجازه دهید حداقل دو هفته از درمان اسهالتان بگذرد.
• عادات غذایی سالم را تمرین کنید: نگهداری مناسب غذا را انجام دهید، گوشت را حرارت دهید و قبل از خوردن میوه و سبزیجات آنها را بشویید و پوست بگیرید.
• قبل از انجام رابطه جنسی از کاندوم یا دیگر راه حلهای محافظتی منفعت گیری کنید.
• از خودتان در برابر نیش حشرات محافظت کنید: لباس مناسب بپوشید، اسپری ضد حشره بزنید و در صورت نیاز زیر پشه بند بخوابید.
• مسافری آگاه باشید: در رابطه بیماری‌های عفونی مقصد آگاه باشید و موارد ایمنی را مراعات کنید. در برخی اوقات نیاز است قبل از سفر به منطقه مورد نظر داروهای پیشگیری‌کننده بخورید یا واکسن بزنید.

زمان مراجعه به پزشک

اگر علائم عفونت انگلی دارید به پزشک مراجعه کنید و اطلاعات مورد نیاز را در اختیار پزشک قرار دهید، از جمله:

• سفر تازه؛
• گزش توسط کنه، حشره؛
• شنا در آبی که امکان پذیر آلوده باشد؛
• خوردن یا نوشیدن غذایی که امکان پذیر آلوده باشد.

این چنین اگر علائم بیماری شدید را دارید به اورژانس مراجعه کنید، از جمله:

• تب بالای ۴۰ درجه سانتی‌گراد؛
• تشنج؛
• گیجی یا عدم جهت‌یابی؛
• یرقان؛
• علائم کم آبی همانند تشنگی شدید، ادرار زیاد کم، ضعف یا ضربان قلب بالا.

عفونت انگلی واژن

تریکوموناس شایع ترین عفونت مقاربتی غیرویروسی جهان است. از آنجایی که تریکوموناس زیاد تر زنان را دچار می‌کند، به نام عفونت انگلی واژن هم شناخته می‌شود. هر فردی که رابطه جنسی دارد می‌تواند به تریکوموناس مبتلا شود. عفونت تریکوموناس با انگل تشکیل می‌شود و زیاد تر افراد مبتلا به آن علائمی ندارند.

نکاتی در رابطه تریکوموناس

• تریکوموناس به بهداشت ضعیف ارتباطی ندارد، ولی از طریق روابط جنسی منتقل می‌شود.
• عفونت مجرای ادراری جهت تریکوموناس نمی‌شود.
• به محض آلوده‌شدن ناحیه تناسلی به تریکوموناس، مقعد، دهان و دست‌های شما هم آلوده می‌شود.
• تریکوموناس مسری است. افراد مبتلایی که به بیماری خود آگاه نیستند، می‌توانند این بیماری را منتقل کنند.

علائم تریکوموناس

یکی از دلایل گسترش بالای تریکوموناس این است که طبق معمول علائمی ندارد. به همین علت، امکان پذیر قبل از این که فهمید بیماری شوید آن را به فرد فرد دیگر منتقل کنید. علائم بیماری طبق معمول ۵ تا ۲۸ روز سپس از تماس با انگل ظاهر می‌شود.

علائم تریکوناس در مردان

• ترشحات کف‌همانند از آلت تناسلی؛
• سوزش سپس از انزال یا درد سپس از ادرار کردن؛
• تحریک یا خارش درون آلت تناسلی.

علائم عفونت انگلی واژن در زنان

زنان زیاد تر از مردان فهمید علائم خواهد شد، از جمله:

• ترشحات واژنی نازک (یا کفی) سفید، زرد یا مایل به سبز بدبو؛
• تحریک، درد، قرمزی اطراف واژن؛
• درد و ناراحتی در زمان رابطه جنسی یا در زمان ادرار کردن.

راه انتقال تریکوموناس

به محض ابتلا، عفونت می‌تواند از چند روش به دیگران منتقل شود، از جمله:

• مقاربت؛
• رابطه مقعدی؛
• رابطه دهانی؛
• لمس ناحیه تناسلی (تماس پوستی).

دقت داشته باشید که تریکوموناس از طریق اشتراک غذا و نوشیدنی، بوسیدن، دست‌دادن و دیگر تماس‌های غیرجنسی منتقل نمی‌شود.

عوارض جانبی تریکوموناس

تریکوموناس درمان‌نشده می‌تواند گمان ابتلا به اچ.آی.وی (HIV) را بالا ببرد. اچ.آی.وی درمان‌نشده می‌تواند به ایدز منجر شود. زنان مبتلا به تریکوموناس و ایدز می‌توانند آن را به شریک جنسی خود منتقل کنند.

تشخیص عفونت انگلی واژن

پزشک از راه حلهای مختلفی برای تشخیص بیماری منفعت گیری می‌کند، از جمله:

• معاینه بالینی: پزشک ناحیه تناسلی و علائم شما را بازدید می‌کند. این آزمایش برای زنان شامل معاینه لگن و برداشتن نمونه از مایعات واژنی است. امکان پذیر گردن رحم شما همانند توت‌فرنگی شده باشد که نشانه تریکوموناس است.
• تست آزمایشگاهی: پزشک برای بازدید علائم عفونت، ترشحات واژنی یا آلت تناسلی مردان را در زیر میکروسکوپ مشاهده می‌کند. این چنین امکان پذیر برای بازدید دقیق‌تر نمونه را به آزمایشگاه ارسال کند.

اگر تریکوموناس داشته باشید، امکان پذیر پزشک عفونت مقاربتی را هم بازدید کند. در برخی موارد، امکان پذیر پزشک بدون معاینه آنتی‌بیوتیک تجویز کند. این نوشته طبق معمول در مواردی است که شریک شما مبتلا به عفونت است و شما هم در معرض عفونت هستید.

درمان تریکوموناس

تریکوموناس صددرصد قابل درمان است. درمان تریکوموناس با آنتی‌بیوتیک انجام می‌شود تا انگل عامل عفونت کشته شود. بدون درمان، امکان پذیر تریکوموناس تا ماه‌ها و سالها باقی بماند و خودبه‌خود از بین نمی‌رود. تا وقتی که به عفونت مبتلا هستید، می‌توانید آن را به شریک جنسی‌تان منتقل کنید. به همین علت، ملزوم است برای جلوگیری از برگشت عفونت هر دو فرد درمان شوند.

داروی مربوط به تریکوموناس

آنتی بیوتیک خوراکی تریکوموناس را می‌کشد. امکان پذیر پزشک برای شما مترونیدازول یا تینیدازول تجویز کند. در طول درمان باید چند مسئله را در ذهن داشته باشید، از جمله:

• مترونیدازول برای زنان باید به زمان ۷ روز تجویز شود، درحالی که تک دوز همان دارو نزدیک به ۹۵ درصد از مردان را درمان می‌کند؛
• برای جلوگیری از برگشت عفونت، شما و شریک جنسی‌تان باید هر دو درمان شوید؛
• باید تا یک هفته سپس از پایان دارو از رابطه جنسی جلوگیری کنید تا انگل کاملا کشته شود و علائم بیماری رفع شود. رابطه جنسی زودهنگام می‌تواند جهت برگشت عفونت شود؛
• باید سه ماه سپس به پزشک مراجعه کنید تا از نبوده است عفونت یقین شوید.

عوارض جانبی درمان

از مصرف الکل همراه با تینیدازول و مترونیدازول خودداری کنید. ترکیب این موارد می‌تواند جهت حالت تهوع و استفراغ شدید و افزایش ضربان قلب شود. این چنین امکان پذیر مصرف دارو جهت سوزش سردل یا تشکیل طعم فلز در دهان شود.

پیشگیری از تریکوموناس

اگر رابطه جنسی دارید برای پیشگیری از ابتلا به عفونت انگلی واژن برخی نکات را مراعات کنید، از جمله:

• از کاندوم منفعت گیری کنید؛
• به طور مرتب آزمایش عفونت مقاربتی و تریکوموناس را انجام دهید؛
• اگر تریکوموناس یا عفونت مقاربتی دارید آن را درمان کنید؛
• اگر تریکوموناس دارید از شریک جنسی‌تان بخواهید آزمایش دهد؛
• یک شریک جنسی داشته باشید.

برگشت تریکوموناس

اگر به تریکوموناس مبتلا شده باشید، امکان پذیر در سه ماه آینده هم به آن مبتلا شوید. برای جلوگیری از برگشت عفونت، باید شما و شریک جنسی‌تان هر دو درمان شوید. سپس از پایان دوره درمان تا یک هفته رابطه جنسی را به تأخیر بیندازید تا علائم کاملا از بین برود.

زمان مراجعه به پزشک

در صورت داشتن برخی علائم به پزشک مراجعه کنید، از جمله:

• ترشحات واژنی یا ترشحات پنیس (آلت تناسلی مردان) غیرمعمول؛
• ترشحات بدبو؛
• تحریک یا خارش ناحیه تناسلی؛
• قرمزی، سوزش یا ورم واژن؛
• رابطه جنسی دردناک.

تریکوموناس و بارداری

اگر در دوران بارداری یا شیردهی هستید و ترکوموناس دارید، می‌توانید برای درمان از مترونیدازول منفعت گیری کنید. تریکوموناس درمان نشده می‌تواند خطراتی به همراه داشته باشد، از جمله:

تفاوت تریکوموناس و کلامیدیا

تریکوموناس و کلامیدیا دو نوع گوناگون از عوامل بیماری‌زا می باشند که عفونت‌های مقاربتی تشکیل می‌کنند.

تریکوموناس یا Trichomonas vaginalis یک انگل تک سلولی و عامل تشکیل تریکومونیازیس است. این شایع ترین عفونت بیماری زای تک یاخته انسان در کشورهای صنعتی است. تریکومونیازیس (trichomoniasis) یک بیماری شایع، اما قابل درمان و مقاربتی (STD) است. اکثر افرادی که دارای تریکومونیازیس می باشند علائم ندارند و نمی‌دانند که مبتلا شده‌اند.

کلامیدیا از طرف دیگر، یک باکتری است که عفونت‌های مقاربتی را تشکیل می‌کند. کلامیدیا می‌تواند علتابراز علائمی همانند ترشحات غیرطبیعی و درد زمان ادرار کردن شود. در برخی از موارد، کلامیدیا می‌تواند علتابراز عفونت‌های جدی‌تر شود، از جمله التهاب لگن و ناباروری. همانند تریکوموناس، تعداد بسیاری از افرادی که به کلامیدیا مبتلا می باشند، هیچ علامتی ندارند.

هر دوی این عفونت‌ها می‌توانند از طریق رابطه جنسی منتقل شوند و هر دو قابل درمان می باشند. اگر شما یا شریکتان علائمی از این عفونت‌ها دارید، باید به پزشک مراجعه کنید. درمان این عفونت‌ها طبق معمولً با داروهای ضدمیکروبی انجام می‌شود.

شما بگویید

شما چه مقدار با عفونت انگلی آشنایی دارید؟ آیا تا به حال به انواع این بیماری مبتلا شده‌اید؟ در صورت تمایل، می‌توانید توانایی و نظرتان را در تکه ارسال دیدگاه برایمان بنویسید و این نوشته را از طریق شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارید.

لینک منبع های: msdmanuals و my.clevelandclinic و my.clevelandclinic