به نقل از “ورزش سه”، شوق لمس و دیدن یکی از مدرنترین ورزشگاه عربستان که منطقه بولوارد سیتی یا بولوارد ورلد ریاض احداث شده، با اهمیت ترین جذابیت سفر به پایتخت عربستان و برجهای سر به فلک کشیده و در حال احداثش می بود؛ ورزشگاهی که مقالات بسیاری طی ماههای تازه درمورد آن در رسانههای گوناگون دنیا انتشار شده و در روبه رو با آن حس دوگانه و منحصربهفردی به انسان منتقل میکند.
مدام دیدن طراحی یک استادیوم فوتبال برای عاشقان این رشته ورزشی جذابیت خاصی دارد. همانند همه آنهایی که برای اولین مرتبه سازه استادیوم آزادی در خیابان غربی و شرقی خیابان غربی و شرقی منتهی به آن تماشا کردهاند، ولی کینگدام آرنا به هیچکدام از استادیومهایی که در ذهن دارید همانند نیست.
از فاصله دو سه کیلومتری بالاخره یک فضای چند بعدی نمایان شد؛ انگار که دو قوطی بزرگ کبریت را روی هم قرار داده باشند تا به یکباره این فکر به ذهنمان بیاید که انگار ماجرای این استادیوم کاملا متفاوت از ورزشگاههای دیگر دنیاست.
ما باید دور استادیوم میچرخیدیم از در پشتی آن به سالن نشست خبری که در تکه پشت استادیوم در نظر گرفته شده میرسیدیم. بعد از چند دقیقه با پیچیدن به راست و طی کردن مسافتی نزدیک به یکی دو کیلومتر به خیابان ورودی ورزشگاهی داخل شدیم که هم چنان در حال گسترش است و طراحی قسمتهای گوناگون در آن همه نشده است، نزدیکتر به دو قوطی بزرگ روی هم قرار داده شده عظیم که در دل یکی از آنها قسمت مرکزی استادیوم قرار دارد.
نشست مورایس و امید نورافکن همه شد و آنها اکنون این زمان را داشتند که به همانند روال معمول سری هم به فضای استادیوم بازی بزنند و با فضا و حالت چمن آن آشنا بشوند.
از در ورودی که رد شدیم، بیشتر از هر چیزی الایدیهای بزرگ با لوگوی الهلال و پوسترهای بزرگ و قدی از بازیکنان این تیم به چشم میآمد. در وهله بعدی نحوه چینش صندلیها جلب نظر میکرد که یکی از ویژگیهای بی همتا این ورزشگاه است و به سبک سالنهای بسکتبال آرایش داده شده است.
فاصله در ورودی تا پرچم کرنر فقط چند قدم می بود. زیاد سریع با استادیوم تازه الهلالیها و فضای آن روبرو شده بودیم. مدام سرمان در حال چرخیدن می بود. مورایس، فردین فقیهی (مترجم مورایس) و امید نورافکن هم همینطور بودند. ارتفاع زیاد تکه مرکزی این استادیوم سرپوشیده جلب نظر میکرد.
اینجا میشد فلسفه وجودی آن دو قوطی بزرگ را دید. تکه مرکزی که زمین مسابقه را در بر گرفته می بود با ارتفاع زیاد زیاد ساخته شده می بود و قسمتهای با ارتفاع کمتر مربوط به صندلیهای جایگذاری شده پشت دو دروازه بودند. دو طرف خط طولی اما شرایط متغیری داشت. جایگاه پشت نیمکتهای دو تیم در طبقه اول به تماشاگران و در دو طبقه بالاتر به جایگاه اختصاصی برای افراد مهم که به جستوجو تماشای فوتبال در شرایط متغیری می باشند تعلق داده شده می بود، به گمان زیاد فیلمهای مختصر از این فضا را در فضای مجازی بعد از تأسیس این استادیوم در دو دیدار غیررسمی روبه رو اینترمیامی و النصر دیدهاید.
به مرکز استادیوم برگردیم. نورافکن و مورایس چند دقیقهای وسط زمین مانده بودند و در حال تماشای ابعاد و فضاهای گوناگون بودند و بعد از چند دقیقه به سمت در خروجی برگشتند. درحالیکه با همه ویژگیهای منحصر به فرد ورزشگاه کینگدام آرنا این ورزشگاه نتوانسته می بود چشم مورایس که در تعداد بسیاری کشورهای گسترش یافته فوتبال اروپا مربیگری کرده و استادیومهای گوناگون را دیده، بگیرد.
این مربی بعد از روبه رو با کینگدام آرنا به یاد استادیوم شالکه افتاده بوده که زمین آن به طور کلی قابل چرخش و معاوضه با زمین چمن فرد دیگر است. مورایس این چنین به چمن استادیوم هم عیب گرفت که در سه بازی الهلال در این چمن روبه رو اینترمیامی، النصر و الرائد هم اشکار است که حالت خوبی ندارد. یقیناً مورایس در اغاز سخن بگوییدهایش کینگدام آرنا را استادیومی شگفت و متفاوت توصیف کرد.
چند ساعت سپس هم که تمرین سپاهان همه شد، با مطلب نیازمند و زکیپور درمورد استادیوم الهلال سخن زدیم که آن را ایدهآل ندیده بودند. میلاد هم همانند مورایس معتقد می بود چمن ورزشگاه خوب نیست و مطلب آن را استادیومی معمولی میدانست!
احتمالا برای شما هم پیش بیاید که دیدار از جایی پایینتر از حد انتظارتان باشد، اگرچه همه چیز کینگدام آرنا خیرهکننده می بود، اما احتمالا زیاد تر مناسب تصاویر تلویزیونی و دوربینهای عنکبوتی که نمود متغیری را به عکس میکشند. این را هم در نظر داشته باشید که این یک ورزشگاه چندمنظوره است و برای فستیوالهای ورزشی اینده و این چنین میزبانی از کنسرتها مورد منفعت گیری قرار خواهد گرفت.
بعد از خروج از فضای استادیوم با یکی از افرادی که از ابتدای ساخت ورزشگاه وجود داشت درمورد زمان زمان ساخت این پروژه سوال کردم که پاسخش از دیدن فضای خاص ورزشگاه هم دلنشینتر می بود. او او گفت: ۵۹ روز برای ساخت کینگدام آرنا زمان صرف شده و به همین علت این نوآوری در کتاب گینس هم به ثبت رسیده است.
یکی از کارکنان ورزشگاه الهلال با گواهی ثبت رکورد کینگدام آرنا به گفتن بزرگترین استادیوم سرپوشیده جهان از نظر ظرفیت.
بولت پرسپولیستمام بلیتهای بازی به فروش رفته و انگار نوع طراحی استادیوم طوری است که صدا در آن طنین بیشتری اشکار کند. بازیکنان سپاهان هم بعد از آخرین تمرین میانها گفتند هنگامی میانه تمرین با هم سخن بگویید میکردند، صدایشان در فضای ورزشگاه میپیچیده. احتمالا فردا یک جهنم کرکننده منتظرشان باشد که تصورشان را از حجم صدای ۲۸ هزارنفر تحول بدهد!
منبع